Öncesi... "ilk an"...

Merhaba Ben Mördün,

Bir zamanlar gerçek bir ismim varken yaşadıklarım artık son bulunca, kolumdaki sızıya baktığımda gördüm bu ismi "mördün"....

Öncesi...

Bir sonbahar akşamına girmek üzereydik...

Özel bir davet vardı...

Teşrif ettim... Sıkılıyordum.. Ta ki...

O masanın karşı kısmında oturmaya başlayınca...

O bakışları, göz göze gelmemek için kaçışları ...

Ahh... O içimdeki ılık ılık heyecan yok mu, hala hissediyorum...

Birden salondaki o avizelerin güçlü ışıkları su bardağının kristallerinden süzülüp O'nun yüzüne yansıyordu...

Parlıyordu adeta... O saçına taktığı bant ile oynuyordu...

Bakışlarındaki o ürkek hali...

Nasıl da birden zıpkın gibi saplandı yüreğime o ince sızı...

Basit bir yemekti halbuki...

Ama nasıl da ışıl ışıl bir hale dönüşmüştü..

İşte tam o an ! O an aşık oldum ben ve şuan yüreğim O'nun , O'nsuzluğun sızısında..

Aşkımın birden beni yakıp kavurduğu ilk an oydu işte!

Kötü oldum...

Ellerim titredi..

Bırakıyorum...

Devam edeceğim...

Sevmeye devam ettiğim gibi.. Seni ilk gün sevdiğim gibi bıkmadan devam edeceğim !

Bekleyin...