15 Aralık 2011 Perşembe

Ufuktaki Hayallerim... Çerçeve bir Hayat..

Merhaba Ben Mördün,

İki günlük depresyon molasından sonra tekrar Sizlerleyim..

Bildiğiniz üzere eski sevgili beni terketmişti, ve uyandığımda gerçek ismimi kaybetmiştim.. Birçok anımı da..

Hafızada varsa yoksa "eski sevgili" ve O'nunla geçen günler...

Sizden uzak kaldığım bu iki günde sırt çantama doldurduğum birçok gofret ile uzun bir yürüyüşe çıktım..

Kendimi deniz kıyısında buldum..

Umutlarımın su gibi berrak olduğu, O'nlu hayalimin ufuk çizgisi kadar hep ulaşılamaz olduğunu anladım..

Bir yandan huzur kapladı içimi, seviyordum hala...

Bir yandan da huzursuzluk... O'nsuzluk da gördüklerim net değil.. Canlı renkler yok artık hayatımda..

Tavşanım sahil boyunca rahat rahat koşturdu durdu.. Temiz havayı görünce kendine geldi..

Ama bir tek kendine gelemeyen benim sanırım..

Bu bilmediğim lisan ile anlaşamıyorum bir türlü..

Konuşamıyorum da kimseyle...

Hayallerim ufuk çizgisinde ip gibi dizilmiş fakat bir türlü ulaşamıyorum..

Bu sonsuzluk döngüsünde sıkıştım kaldım..

Mördün olarak daha ne kadar dayanabilirim ki?

"evet" ile "hayır" o kadar benzer durumda ki artık...

Herşey işte şu fotoğrafta çok güzel izah edilmiş aslında...

Bu yazının şarkısı şu : http://voyzi.com/#jnjS1FSrwWg/r/!/

Fotoğrafım da bizzat kendim çektim... Ne görüyorsunuz bu fotoğrafta? Tüm yaşanmışlıklarım ve yaşayamayacağım hayallerim bir çerçeve içinde.. Adı hayat , peh !

Sarı hatıralarla sarılıyorum geçmişime...






Bekleyin ...

Gelirim...

Şimdi yine gofrete hücum...

Elimde kalan tek şey...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder