Nasılda koşardık hani hatırlasana..
Kumsalda dalgaları kırar geçerdik ayaklarımızla..
Yarışırdık adeta ama ben hep senin kazanmanı isterdim..
Sonuna kadar zorlardım fakat hep sen kazan isterdim..
Kazanırdın da..
Sonra yorgunluktan uzanırdın kumlara..
Saçın başın kum taneleriyle dolardı..
Denize güneş akşam üstü selam verirken..
Ellerinden akıp giderdi kumlar..
Sanki Seni kaybedeceğimin gibi gelirdi..
Ben hep ellerine hapsolayım istedim..
Kum taneleri süzülsün gitsin parmaklarından ama ben hep hapsolayım istedim.
Bilemedim..
Birgün hatırlasana resmini çizmeye kalkmıştım aynı kumsala..
Dalgalar izin vermiyordu ama inat ediyordum..
Olmayacak şeylere kalkışıyordum..
İmkansızlık Seninle olabilir gibi gelmişti..
Dalgalar..
Kumlar..
Sen...
Aklındaki tüm herşey..
Sanki zihnim süzülüp gidiyordu kumlar gibi..
Zaman durdu...
Ellerim durdu..
Sonsuz olduk..
Dalgalar gibi karaya vurduk..
Sonsuz olduk..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder