Acı ayrılık ile döşeli bu fantastik hale gelmiş hayatımı takip edenler bilir..
Gelen emailleri okuduğumda noel sebebiyle ara verdiğimi düşünenler olmuş..
Vermiş olduğum ara tamamen duygusal sebeplerden dolayı oldu..
Öncelikle bir trafik kazası geçirdim.. 40 Yılda bir odamdan çıkıp eski sevgiliye kavuşmak için gittiğim şehir sokakları... Bana kötü şeyler yaptı...
O'nu çok özlüyorum... O'nun anısı... O'nun bende yarattığı bu tahribat... Düzelemeyecek şeyler var artık hayatımda..
Kolumda bir sabah uyanmama sebep olan acının adı "mördün" diye yazılı bir dövmeydi...
Sanırım kod adım, oldu kimliğim ve pasaportum ise ortalıklarda yok..
Bana verilmiş bir tavşan var ve o da sürekli papyon takma meraklısı...
Odamı gofret ambalajları kaplıyor...
Neyse uzun süren bu aranın ardından şuan tam da bu parçayı dinliyorum http://fizy.com/#s/1uiq0i
Okur musun bilemiyorum !
Sevgili..
Özlüyorum seni... Bugünler de hava çok soğuk.. Ben dışarı çıkıp seninle buluşacağım diye üşüdüğüm zamanları özledim.. Ama bu sefer bir başka soğuk, beni ısıtacak dudakların yok.. Ellerimin üstünde ellerin yok... Alnımdan başlayan soğuk bütün bedenimi taş gibi yapıyor, ölüm soğuğuna ramak kala...
Sevgilim, içimde bitmeyen o hasret ile belki bir gün dönersin diye bekliyorum...
O kadar umut dolu olmak istiyorum ki 432 gün sonra belki çıkıp geleceksin ....
Seni özlüyorum ! Gözlerim dolu dolu oluyor..
Şuan ki halimi sana tarif etmek istiyorum..
Yüreğim sensizlikte bundan ibaret :
Ben ise her an gelirsin diye olabildiğince şık bir halde seni bekliyorum. O da şöyle :
Seni Seviyorum , bunu gözlerinin içine bakarak söylemeyeli o kadar uzun zaman oldu ki....
Sevgilim...
Özlüyorum...
....
.
Güzel olmuş.
YanıtlaSil